Τις περιοχές όπου έχει πάντα ησυχία, απαλλαγμένες από ανθρωπογενείς ήχους, προσδιόρισε η μεταδιδακτορική ερευνήτρια στον Τομέα Οικολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και… απέσπασε ευρωπαϊκό βραβείο.
Στη Νεύτα – Ελευθερία Βότση, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος (ΕΕΑ) απένειμε βραβείο για την έρευνά της σχετικά με την ανάπτυξη μιας νέας πρακτικής μεθοδολογίας για τον άμεσο και χαμηλού κόστους προσδιορισμό των Ήσυχων Περιοχών. Η έρευνά της αποτελεί τμήμα της διδακτορικής διατριβής της υπό την επίβλεψη του καθηγητή Οικολογίας του ΑΠΘ Γιάννη Παντή.
«Είναι μία ιδιαίτερη τιμή για το ΑΠΘ, καθώς έτσι προτείνεται στους ερευνητές να ακολουθήσουν τη δική μας μεθοδολογία που είναι γρήγορη , ασφαλής και μας δίνει τις περιοχές με υψηλή ακουστική αξία. Μπορεί κάποιος να απολαύσει ένα φυσικό ακουστικό περιβάλλον, απαλλαγμένο από ανθρωπογενείς ήχους», τόνισε στο karfitsa.gr ο κ. Παντής.
Οι Ήσυχες Περιοχές ορίζονται ως τοποθεσίες χωρίς ανθρωπογενείς θορύβους, όπως υπαγορεύει και η Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον Περιβαλλοντικό Θόρυβο. Ο προσδιορισμός των Ήσυχων Περιοχών, με τη βοήθεια συμβατικών ακουστικών μετρήσεων και την χρήση ειδικών μαθηματικών μοντέλων, απαιτεί μεγάλο κόστος και πλήθος δεδομένων και πληροφοριών. Η Ομάδα Ακουστικής Οικολογίας του Τομέα Οικολογίας του ΑΠΘ ανέπτυξε μία νέα μεθοδολογία, που απαιτεί μικρότερο όγκο δεδομένων, χρησιμοποιώντας Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, ο τρόπος αναγνώρισης των Ήσυχων Περιοχών να γίνεται πιο γρήγορα, με λιγότερο κόστος και πιο αποτελεσματικά.
Σύμφωνα με τον κ. Παντή, στη Θεσσαλονίκη, ο Χορτιάτης είναι μία περιοχή με ιδιαίτερη ακουστική αξία σε μικρότερη όμως κλίμακα. «Στόχος είναι στο μέλλον να ερευνήσουμε τις περιοχές που διαθέτουν ακουστική αξία σε όλες τις κλίμακες».
Όπως εξήγησε ο κ. Παντής, πρόκειται για μια μεθοδολογία, κατά την οποία «αφαιρούνται» από τους χάρτες δίκτυα ανθρώπινης δραστηριότητας, δρόμοι, χωριά, λιμάνια, αεροδρόμια, βιομηχανική δραστηριότητα και, στη συνέχεια, προσδιορίζονται οι ήσυχες περιοχές. «Αποτελούν το 16% της ελληνικής επικράτειας και βρίσκονται σε μεγάλα υψόμετρα, όπως στις οροσειρές της Πίνδου και της Ροδόπης, όπου δεν υπάρχουν ανθρωπογενείς παρεμβάσεις», ενώ συμπλήρωσε ότι «υπάρχουν σημεία στη Χαλκιδική, στις Σέρρες και στην Κρήτη όπου εντοπίσαμε υψηλή ακουστική αξία».